டினோஸாரும் இஸ்லாமியத் தீவிரவாதமும்!

கடந்த பத்து வருடங்களில் உலகின் பலபாகங்களிலும் கையாளப்பட்ட சொல்லாடல் ஒன்று உண்டென்றால் அது “தீவிரவாதம்” என்பதே ஆகும். தீவிரவாதம் என்றதும் உங்கள்முன் தாடி,தலைப்பாகையுடன் ஓர் உருவம் உங்கள் நினைவில் வந்து தொலைத்தால், தீவிரவாதத்திற்கு எதிரான யுத்தம் (War Against Terrorism) என்ற பெயரில், இஸ்லாத்தைத் தீவிரவாதத்துடன் தொடர்பு படுத்தி, முஸ்லிம்களைத் தீவிரவாதிகளாகச் சித்தரிக்க பாசிச/யூத/அமெரிக்க/ பார்ப்பனீய ஊடகங்கள் பட்ட கூட்டுக் கஷ்டங்கள் வீணாகி விடவில்லை என்று அர்த்தம்.

உலகின் பல பகுதிகளிலும் ஏன் நம் நாட்டிலும்கூட தீவிரவாதச் செயல்களில் ஈடுபட்டவர்கள் பலர் பெரும்பாலும் முஸ்லிம்களாக இருக்கும்போது, ஊடகங்களும் யூத/கிறிஸ்தவ/பார்ப்பனீய மிஷனரிகள்தான் முஸ்லிம்களைத் தீவிரவாதிகளாகச் சித்தரிக்கிறார்கள் என்பது நம்பக் கூடியதாக இல்லையே என்று முணுமுணுக்கலாம்! ஊடகங்களால் பெரும்பான்மையோரை அவ்வளவு எளிதில் முட்டாளாக்க முடியுமா? என்றும் கேட்கலாம்.

ஊடகங்கள் சொல்வதையெல்லாம் அலசி ஆராய்ந்துப் பார்த்துத்தான் நம்பவேண்டும் என்ற நிர்ப்பந்தத்தில் மக்கள் இல்லை. ஊடகச் செய்திகளை அப்படியே நம்பிவிடக்கூடிய அளவுக்கு மக்கள் ஒன்றும் முட்டாள்களல்ல ர்! ஆனால், ஒரு விசயத்தை எப்படிச் சொன்னால் மக்களின் கவனத்தை ஈர்க்கலாம் என்பதில் ஊடகவியலாளர்கள் அறிவாளிகள்.

ஒருகாலத்தில் அநாகரிகமாகக் கருத்தப்பட்டவையெல்லாம் இன்று நாகரிகம் என்ற பெயரில் நம்மிடையே புழக்கத்தில் இருப்பதற்கு ஊடகங்களின் பங்களிப்பும் காரணம்.அறுபது இலட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன் வாழ்ந்ததாகச் சொல்லப்படும் டினொசார் என்றதும் ஸ்டீவன் ஸ்பீல்பர்க்கின் ஜூராசிக் பார்க் படத்தில் கண்ட டினோசார்கள்தான் நினைவில் வரும்.உண்மையான டினோசார் நம்முன் நிறுத்தப்பட்டாலும் அது ‘ஜுராசிக் பார்க்’ டினோசார்போல் இல்லா விட்டால் நம் மனது நம்ப மறுக்கும். அந்த அளவுக்கு ஊடகங்களின் தாக்கம் இருக்கிறது.

நம்நாட்டைப் பொறுத்தவரை தீவிரவாதம் என்றதும் காலிஸ்தான், அஸ்ஸாமின் உல்ஃபா, நக்ஸல் மற்றும் தமிழ்ப்புலிகள் தான் தீவிரவாதிகள் என இதுவரை அறியப்பட்டிருந்தார்கள். இவர்களோடு இஸ்லாமியத் தீவிரவாதம் புதிதாகச் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. இந்தியாவில் இஸ்லாம் சுமார் ஆயிரம் வருடங்களாக இருக்கும்போது இதுவரை அறியப்படாத இஸ்லாமியத் தீவிரவாதம் எங்கிருந்தய்யா திடீரென்று வந்து குதித்தது?

பாகல்பூர் முதல் சமீபத்திய நந்திகிராம்வரை அனைத்துக் கலவரங்களிலும் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் முஸ்லிம்களே. குஜராத் இனப்படுகொலைகளையும், அமெரிக்காவின் ஆப்கன் – இராக் படுகொலைகளையும் எதிர்க்கும் கம்யூனிஸ்ட்டுகள் நந்திகிராமில் நடத்திய கலவரத்தில் சற்றும் சம்பந்தப்படாத பல முஸ்லிம்கள் காணாமல் போனதையும், கற்பழிக்கப்பட்டதையும் எந்த ஊடகங்களும் மக்கள் கவனத்திற்குக் கொண்டு வரவில்லை. (பார்க்க: விடியல் வெள்ளி (8:12-டிஸம்பர் 2007) எந்த ஆணின் விந்தையும் தனது கருப்பையில் சுமக்கும் உரிமை பெண்களுக்கு வேண்டும் என்ற தஸ்லிமா மட்டுமே அவர்களின் கண்ணில் பட்டார்!

அமெரிக்க – இந்திய அணுசக்தி ஒப்பந்தத்தை எதிர்த்த கம்யூனிஸ்ட்டுகளின் வாயை அடைக்க ஆளும் காங்கிரசுக்கு நந்திகிராம் கலவரங்கள் உதவின. இப்பிரச்சினையால் கந்தாலகிப்போன கம்யூனிஸ்டுகளின் முகமூடியைச் சரி செய்து கொள்ள தஸ்லிமா நஸ்ரின் உதவினார். அமெரிக்க அணு ஒப்பந்தமும் நந்திகிராமும் கைகுலுக்கியதன் பலன் வழக்கம் போல் முஸ்லிம்கள் அனுபவிக்கிறார்கள்! பார்க்க குமுதம் கேள்வி பதில்)

இந்தியாவில் நடந்த கலவரங்களில் 70% சதவீதத்திற்கும்
மேல் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் முஸ்லிம்கள்தான் என்ற புள்ளிவிபரங்களைக் கண்டபிறகும் இஸ்லாமியத் தீவிரவாதம் என்று சோககீதம் வாசிப்பதில் நியாயமில்லை!

தங்கள் வாழ்விடங்களை ஆக்கிரமித்த யூதர்களை எதிர்க்கும் பாலஸ்தீனர்களும்,அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்பை எதிர்க்கும் ஈராக்கியர்களும், ஆப்கானியர்களும் தீவிரவாதிகளென்றால் பிரிட்டிஷ் ஆக்கிரமிப்பை எதிர்த்த இந்திய சுதந்திரப் போராளிகளும்,இலங்கையில் இன உரிமைக்காகப் போராடும் தமிழர் களும்கூடத் தீவிரவாதிகள்தாம்!

உரிமைப் போராட்டங்களையும் சுதந்திரப் போராட்டங்களையும் தீவிரவாதத்துடன் குழப்பி,உண்மையான தீவிரவாதச் செயல்களை மறைத்தவர்கள் மேலே குறிப்பிட்ட ஊடகங்களே என்பதை மறுக்க முடியுமா?