திரைப்படங்களில் முஸ்லிம்கள் நிலை!

அலிபாபா, சிந்துபாத், அலாவுதீன் போன்ற சாகாசக் கதாபத்திரங்களுக்கு அடுத்தபடியாக தெனாலிராமன், மரியாதை ராமன் கதைகளுக்கு இணையாக முல்லா நஸ்ருதீன் என்ற கதாபாத்திரத்தை நம்மில் பெரும்பாலோர் அறிந்திருப்போம். மேற்சொன்ன இரு ராமன்களும் சமயோஜிதமாக செயல்பட்டு கதாபாத்திரங்களுக்கு உறுதுனையாக இருப்பர்.ஆனால் முல்லா நஸ்ருதீன் முட்டாள்தனமாகச் செயல்பட்டாலும் அதை சமாளித்து தன்னை அறிவாளியாகக் காட்டிக் கொள்வதாகச் சொல்லப்படும்.

அதுபோலவே, சமீப வருடங்கள் முன்புவரை சினிமாக்களிலும் முஸ்லிம் கதாபாத்திரங்கள் அப்பாவித்தனமாகவே சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கும். பெரும்பாலும் நகைச்சுவை நடிகர்களுக்கு துருக்கி குல்லாவும் குஞ்சத் தாடியும் வைத்து கலர் கைலியை ஏற்ற இறக்கமாக அணிந்து வெள்ளை அல்லது பச்சை ஜிப்பா அணிந்தவாறு இடம்பெறுவர்.

தங்கவேலு அல்லது தேங்காய் சீனிவாசன் முஸ்லிம் வேடம் அணிந்து குதிரை வண்டி ஓட்டுபவராகவோ அல்லது கசாப்புக்கடை பாயாகவோ இருப்பார். பிரியானி, சாம்பிரானி தொடர்புடைய தொழில் செய்வார். கதாநாயகனோ அல்லது கதாநாயகியோ அளவுக்கு அதிகமாக சோகத்தில் தவிக்கும்போது, இளகிய மனம் கொண்ட ஒரு முஸ்லிம் கதாபாத்திரம் மனம் உருகி “யா அல்லாஹ்” என்று வானத்தை நோக்கி இருகரமேந்தி பிரார்த்தனை செய்வதாகக் காட்டி, சோகக்காட்சிக்கு மெருகூட்டப்படும்.

பெண்வேடமணிந்து தப்பிக்க (!?) எம்.ஜி.ஆர் முதல் சத்யராஜ்வரை உடல் முழுவதையும் மூடி புர்கா அணிந்தவாறு வில்லன்களை ஏமாற்றிச் செல்வர். வில்லனால் கற்பழிக்கப்படும் பெண்ணைக் காப்பாற்ற கதாநாயகன் தனது வேஷ்டியை உருவி அண்டர்வேருடன் நின்றுகொண்டு பாதிக்கப்பட்ட பெண்ணை தனது வேஷ்டியால் முழுக்கப் போர்த்தி கற்பை பாதுகாப்பார்.

அத்தி பூத்தாற்போல் ராம்-ராபர்ட்-ரஹீம், சங்கர்-சலீம்-சைமன், அமர்-அக்பர்-அந்தோனி போன்ற மதநல்லிணக்க பெயர்களைச் சொல்லும் தலைப்புகள் வைக்கப்பட்டன. இவையெல்லாம் தவிர்க்கப்பட்டதற்கு அவுட் ஆஃப் ஃபேசன் அல்லது அவுட் ஆஃப் ட்ரெண்ட் என்ற வர்த்தகக் காரணம் சொல்லலாம்.

மற்ற மதம்சார்ந்த கதாபாத்திரங்கள் தங்கள் மதச்சடங்குகள் வழிபாடுகளைச் சரியாகச் செய்யும் போது முஸ்லிம் கதாபாத்திரம் நேரெதிராக அல்லது அரைகுறையாகச் செயல்படுவதுபோல் காட்டப்படும். திருமண மந்திரம் ஓதும் இந்து புரோகிதர் நிஜத்தில் காணும் புரோகிதர் மாதிரியே நடைஉடை பாவனைகள் இருக்கும். பாதிரியாராக வரும் கதாபாத்திரமும் அவ்வாறே கச்சிதமாக நிஜத்தில் காண்பது போன்றே படத்திலும் இருப்பார்.

ராஜ்கிரன், அப்பாஸ் போன்ற முஸ்லிம் கதாநாயகர்கள் கூட நெற்றியில் குங்குமத்துடனும், புதுமாப்பிள்ளையாக அக்னியை வலம் வருவதிலும், அம்மனுக்கு தேர் இழுப்பதில் கனகச்சிதமாக நடிப்பர். ஒரு முஸ்லிம் கதாபாத்திரம் தொழுவது மாதிரியான காட்சிகளில் தரையில் தலைதாழ்த்தி சுஜூது செய்து எழும்போது கையேந்தி துஆச் செய்தவாறு எழுவார். அதேபோல் பாங்கு எனும் தொழுகைக்கான அழைப்பொலி தொழுது முடிந்ததும் பின்னணிப் பாடலாகக் காட்டப்படும்.

இஸ்லாத்தை நன்கு அறிந்தவர்கள் சினிமா போன்ற பொழுதுபோக்கு ஊடகங்களில் இல்லாதது இதற்கு முக்கியக் காரணம் எனலாம்.எதற்கு இவற்றைக் குறிப்பிடுகிறேன் என்றால் இவ்வாறாக ஊடகங்களில் நகைச்சுவைக்கும், நேர்மைக்கும், அப்பாவித்தனத்திற்கும் சேர்க்கப்பட்ட முஸ்லிம் கதாபாத்திரங்கள் இன்று எப்படி சித்தரிக்கப் படுகின்றனர்!

ஒரு முஸ்லிமுக்கு அடையாளமாகக் காட்டப்படும் தொப்பி,தொழுகை,புர்கா போன்றவற்றில் கவனம் செலுத்தாத இயக்குனர்கள், குண்டு வைக்கும் முஸ்லிம் வில்லன் நீண்ட,அடர்ந்த தாடியுடனும், மீசையின்றியும் தொழுகையைச்