முஸ்லிம்களைப் பூண்டோடு ஒழிக்க, அவரவர் ஒவ்வொரு திட்டத்தின் அடிப்படையில் காய்களை நகர்த்துகிறார்கள். இதில் அமெரிக்காவின் ஜார்ஜ் புஷ், இஸ்ரேலின் ஏரியல் சாரோன், காவி இயக்கங்கள் மற்றும் அவர்களின் சேவகர்களால் செய்யப்படும் ஊடக வழி பிரச்சாரங்கள் போன்றவை உதாரணங்களாக இருந்தாலும் இதற்கு முன்மாதிரி ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்கள் அழிக்கப்பட்ட வரலாறாகும்.
இந்திய முஸ்லிம்கள் எவ்வாறெல்லாம் “வகுப்புவெறி கூடிய வன்முறைக் கூட்டங்களால்” பாதிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அதற்கு எவ்வாறெல்லாம் செயல் திட்டங்கள் தீட்டப்படுகின்றன? என்பதை விளக்கியிருக்கும் இந்தச் சிற்றேட்டை உங்கள் பார்வைக்கு வைக்கின்றேன். இக்கட்டுரையை மேற்கண்ட தொடரில் இணைத்ததன் காரணம், இன்று இஸ்லாத்தை விமர்ச்சிப்பவர்கள் முஸ்லிம்கள் அனைவரின் மேலும் கண்ணை மூடிக்கொண்டு செய்யும் அவதூறு பிரச்சாரங்களின் நோக்கம் இந்தியாவிலுள்ள முஸ்லிம் சகோதரர்களை மற்றவர்களிலிருந்து அந்நியப்படுத்த செய்யும் முயற்சிகளே ஆகும்.
ஒரு சாமியார் தவறு செய்தார் என்றால் எல்லா சாமியார்களும் அப்படியல்ல என்று இந்துக்களுக்கு அறிவுரை சொல்லுபவர்களுக்கு, தனக்கு ஒரு அளவுகோலும் மற்றவர்களுக்கு வேறு அளவுகோலும் தேவைப்படுகிறது.
வி.டி இராஜ சேகர் எழுதி, 1997 ஆம் ஆண்டு ஐந்தாம் பதிப்பாக பிரசுரமாகியிருந்த ‘தலித் வாய்ஸ்’. குஜராத் கலவரங்கள் போன்று முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக ஆங்காங்கே அரங்கேறிவரும் வன்முறைகளுக்குக் காரணங்கள் என்ன என்பது இச் சிற்றேட்டின் மூலம் புலப்படுகின்றது.
முஸ்லிம்களைப் பூண்டோடு ஒழிக்கத் திட்டம்
கிறிஸ்தவர்கள் ஸ்பெயினில் மேற்கொண்ட முறைமை இன்று இந்தியாவில் கடைபிடிக்கப்படுகின்றது.
கி.பி 712 லிருந்து கி.பி 1492 வரை ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்களின் ஆட்சி. 780 ஆண்டுகள் அந்த மண்ணில் நீதி மிக்கதொரு ஆட்சி நிலைத்திருந்தது.
இன்றைக்கும் ஸ்பெயின் நாட்டு மக்கள் பேசிடும் மொழியில் அரபி மொழி அப்படியே விரவி வரக் கேட்கலாம். அவர்களுடைய பண்பாடு அந்த இஸ்லாமியப் பண்பாட்டின் அரவணைப்பிலிருந்து இன்றும் விடுபடவில்லை. அடுத்தடுத்து அந்த மக்களை ஆட்கொண்ட ஐரோப்பிய பண்பாடு இந்த இஸ்லாமியப் பண்பாட்டின் ஆதிக்கத்தை அசைக்க முடிந்ததே தவிர அழிக்க முடியவில்லை.
இஸ்லாம் வகுத்து வழங்கிய சமூகப் பாதுகாப்புத் திட்டம், பொருளாதாரப் பாதுகாப்புத் திட்டம், ஸ்பெயின் நாட்டு மக்களின் வாழ்க்கையில் மட்டுமல்ல, ஐரோப்பாவின் சமூக-பொருளாதார பாதுகாப்புத் திட்டத்திலும் ஊடுருவி நிலைத்து நிற்கின்றது. இஸ்லாம் கற்றுத்தந்த அரசியல் இங்கிதங்களின் இதத்தை அவர்கள் இன்னும் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் இந்த ஸ்பெயினில் இன்று ஒரு முஸ்லிம்கூட இல்லை எனலாம்.
780 ஆண்டுகள் ஆட்சி செலுத்திய மண்ணில், ஆட்சி செலுத்திய மார்க்கத்தைச் சார்ந்த ஒருவரும் இல்லை. இது எப்படி? பிற்றை நாட்களில் முஸ்லிம்களை வேரோடும், வேரடி மண்ணோடும் களைந்திட வேண்டும் என்பதை இலட்சியமாக ஆக்கிக் கொண்டு அங்கே ஒரு கூட்டம் திட்டம் தீட்டிற்று. அந்தத் திட்டம் ஓராண்டு திட்டமோ, ஒரு ஐந்தாண்டு திட்டமோ, ஒரு ஐம்பதாண்டு திட்டமோ அல்ல. அது 120 ஆண்டுகாலத் திட்டம்.
இப்படியொரு நீண்டகாலத் திட்டத்தைத் தீட்டி அதன் வழியில் அந்தச் சதிக் கும்பல் செயல்பட்டபோது, தன் திட்டத்தைத் துல்லியமாக நிறைவேற்றியபோது.. 1612-இல் ஸ்பெயினில் கடைசி முஸ்லிமும் தன் வாழ்வை இழந்தான். இந்தக் காலக்கட்டத்தில்.. அதாவது ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்கள் அழிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்தபோது, முஸ்லிம்கள் இந்த உலகில் அநாதையாக இருந்து கொண்டிருக்கவில்லை. இந்தக் காலக்கட்டத்தில் உலகத்தில் நாகரிகமடைந்த பகுதிகள் அனைத்தும் முஸ்லிம்களின் ஆட்சியின் கீழ்தான் இருந்தன.
துருக்கி முஸ்லிம்கள் கான்ஸ்டாண்டி நோபிள் நாட்டை 1553-இல் தங்கள் ஆட்சியின் கீழ் கொண்டுவந்தார்கள். பால்கான் தீபகற்பம் முழுவதும் முஸ்லிம்களின் ஆட்சியின் கீழ் இருந்தது. எகிப்தில் பணபலமும் படைபலமும் நிறைந்ததொரு ஆட்சியை முஸ்லிம்கள்தான் நடத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். இந்தியத் துணைக்கண்டமோ முகலாயர்களின் ஆட்சியின் கீழ்.
இப்படி, உலகில் ஒரு பெரும் நிலப்பரப்பை முஸ்லிம்கள் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்தபோதே.. ஸ்பெயினிலிருந்த முஸ்லிம்கள் சின்னாபின்னமாகத் துண்டாடப்பட்டார்கள். கூட்டாகக் கொலை செய்யப்பட்டார்கள். இறுதியில் பூண்டோடு ஒழிக்கப்பட்டார்கள். உலகில் நீண்ட நெடியதொரு நிலப்பரப்பை முஸ்லிம்கள் ஆட்சி செய்துகொண்டிருக்கும்போதே.. ஸ்பெயின் வாழ் முஸ்லிம்கள் எப்படி நசுக்கப்பட்டு, விரட்டப்பட்டு, வெட்டப்பட்டு, தடம் தெரியாமல் ஆக்கப்பட்டார்கள்?
இதை முஸ்லிம்கள் ஆய்வு செய்தார்களோ இல்லையோ, இந்தியாவில் உள்ள இந்து வெறியர்கள் ஆய்வு செய்தார்கள்! இந்த ஆய்வை இவர்கள் நடத்தியதும் அதன் அடிப்படையில் இந்திய முஸ்லிம்களைப் பூண்டோடு அழிக்கத் திட்டம் தீட்டியதும் இப்போதல்ல. 1920 முதல் 1930 வரை. அதாவது..
இந்தியாவில் வாழும் முஸ்லிம்கள் உலகில் முஸ்லிம் அரசுகளால் சூழப்பட்டிருக்கும்போதே அவர்களை அழிப்பது எப்படி என்பதைப் பற்றி ஆய்வு செய்யவும், திட்டம் தீட்டவும் 10 ஆண்டுகள் எடுத்துக்கொண்டனர். இந்த இந்து வெறியர்கள் ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்களை அழிக்க கங்கணங்கட்டிக் கொண்டு செயல்படுத்திட முன் வந்தார்கள்.
இதில் மிகவும் வருந்தத்தக்க செய்தி என்னவெனில், இன்றைக்கு இந்தியாவில் வாழும் முஸ்லிம்களுக்கு ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்கள் அழிக்கப்பட்ட வரலாற்றையும் தெரியாது, தங்களைச் சுற்றிப் பின்னப்பட்டுள்ள சதியையும் தெரியாது.
முஸ்லிம்களில் உள்ள சிந்தனையாளர்கள் இதைப் பற்றிச் சிந்திப்பார்கள், இந்தியாவில் வாழுகின்ற முஸ்லிம்கள் பூண்டோடு ஒழிக்கப்படுமுன் அதை முறியடிக்க முன் வருவார்கள், அதற்கான செயல் திட்டத்தை வகுத்திடுவார்கள் என்ற நல்ல நோக்கத்தோடுதான் இந்தச் சிற்றேடு உங்கள் கைகளில் சமர்க்கப்படுகின்றது.
ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்கள் அழிக்கப்பட்ட வரலாறு
இந்தியாவில் இன்று இருப்பதைப் போல் அன்று ஸ்பெயினில் வாழ்ந்த முஸ்லிம்கள் மூன்று வகைப்படுவார்கள்:
1. அரபுகளின் கிளைஞர்கள்
2. அரபு முஸ்லிம்களுக்கும் ஸ்பெயினில் இஸ்லாத்தைத் தழுவியர்களுக்கும் பிறந்த குழந்தைகள்.
3. கிறிஸ்தவர்களாக இருந்து இஸ்லாத்தின் சீரிய கொள்கைகளால் கவரப்பட்டு இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட முஸ்லிம்கள்.
முஸ்லிம்களின் கையிலிருந்த கடைசி பகுதியான ‘கிரனடா’ வீழ்ந்தவுடன் அரபுகளின் கிளைஞர்களாக இருந்த முஸ்லிம்களில் ஒரு பகுதியினர் துனீஸியா, மொராக்கோ போன்ற பகுதிகளுக்குக் குடிபெயர்ந்து போய்விட்டார்கள். இப்படி ஸ்பெயினிலிருந்து குடி பெயர்ந்து சென்ற அத்தனை அரபு முஸ்லிம்களும் தாங்கள் போய்ச் சேர்ந்திட வேண்டும் என்று விரும்பிய பகுதிகளுக்குப் போய்ச் சேர்ந்து விடவில்லை. அவர்களில் ஒரு பெரும் பகுதியினர் கிறிஸ்தவர்களால் வழியிலேயே கொலை செய்யப்பட்டார்கள்.
ஸ்பெயினிலேயே தங்கிவிட்ட அரபுகளின் கிளைஞர்களான முஸ்லிம்களை-“வெளிநாட்டிலிருந்து ஊடுருவியர்கள்” ‘ஸ்பெயினை அலைக்கழித்தவர்கள்’ என்றெல்லாம் குற்றம்சாட்டி பாமர மக்களின் கோபத்தை அந்த முஸ்லிம்களின் மேல் பாய்ச்சினார்கள்.
ஏனைய முஸ்லிம்கள், அதாவது.. அரபு முஸ்லிம்களுக்கும் ஸ்பெயினில் இஸ்லாத்தைத் தழுவியர்களுக்கும் இடையே பிறந்த முஸ்லிம்கள்- கிறிஸ்தவர்களாக இருந்து இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட முஸ்லிம்கள்- இவர்களெல்லாம் ஸ்பெயினிலேயே எப்படியும் வாழ்ந்து விடலாம் என்ற எண்ணத்தில் அங்கேயே தங்கி விட்டார்கள். இவர்களின் இந்த எண்ணத்தை வலுப்படுத்துகின்ற வகையில் – ஸ்பெயினில் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த கிறிஸ்தவ மன்னர் ஓர் அறிவிப்பைச் செய்தார். அப்போது ஸ்பெயினை ஆண்டு கொண்டிருந்தவர் ‘பெர்டினன்டு’ என்ற கிறிஸ்தவ மன்னர்.
கிறிஸ்தவர்கள் முஸ்லிம்களை அழிப்பதிலேயே கவனமாக இருந்தார்கள் என்றாலும் கிறிஸ்தவ மன்னரின் இந்த உறுதி மொழியை முஸ்லிம்கள் அப்படியே நம்பினார்கள். இன்றைக்கு இந்திய ஆட்சியாளர்கள் முஸ்லிம்களுக்குத் தந்து கொண்டிருக்கும் உறுதி மொழியைப் போன்றதே இந்த உறுதி மொழியும்! இதை அன்றைய ஸ்பெயின் வாழ் முஸ்லிம்கள் புரிந்து கொள்ளவில்லை. கிறிஸ்தவ மன்னர் தந்த உறுதிமொழி வேறொன்றுமில்லை. அது இதுதான் ‘எல்லா மதத்தவர்களுக்கும் சம உரிமையுண்டு, பாதுகாப்பு உண்டு’ இந்த உறுதிமொழி உயிருடன் இருக்கும்போதே.. கிறிஸ்தவர்கள் முஸ்லிம்களை ஆங்காங்கே கொலை செய்துகொண்டே இருந்தார்கள்.
திட்டமிட்டுச் செய்யப்பட்ட இந்தக் கொலைகள் ஏதோ எப்போதோ நடக்கின்ற சிறு தவறுதான் என்ற அளவில் பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டன. இந்தக் கொலைகள் முஸ்லிம்களைப் பூண்டோடு ஒழிக்கத் தீட்டப்பட்ட திட்டத்தின் ஒரு பகுதி என்பது திறமையோடு மறைக்கப்பட்டது. இந்தத் தாக்குதல்கள் முஸ்லிம்கள் மீது 50 ஆண்டுகள் தொடர்ந்து நடந்தன.
ஆரம்ப நாட்களில் முஸ்லிம்கள் கொலை செய்யப்பட்ட போது, அவர்கள் இயன்ற வரை எதிர்த்துப் போராடினார்கள். போகப் போக எதிர்ப்பின் வேகம் குறைந்தது. பின்னர் எதிர்ப்பே இல்லை என்றானது.
ஆரம்ப நாட்களில் அவர்கள் எதிரிகளை எதிர்த்து நின்றார்கள் என்றாலும் பெருமளவில் அழிந்தார்கள். எதிர்ப்பு கடுமையாக இருந்த இடங்களில் மன்னர் பெர்டினன்டின் பட்டாளம் முஸ்லிம்களைப் பலி கொண்டது. முடிவில் மன்னரின் பட்டாளமே முன்னின்றது.
அன்று ஸ்பெயினில் நடந்த இந்த வரலாற்று நிகழ்வுகளை இந்தியா விடுதலையடைந்த 1947 ஆம் ஆண்டு முதல் இன்று வரை நடந்து வரும் முஸ்லிம் கொலைகளின் வரலாற்றோடு ஒப்பிட்டுப் பாருங்கள்.
இவையாவும் ஒன்று போல் ஒரே திட்டத்தின் கீழ் நடந்து வருவதைக் காணலாம். அன்றைக்கு ஸ்பெயினில் கிறிஸ்தவ சதிக்கூட்டம் திட்டம் போட்டு முஸ்லிம்களைக் கொலை செய்து கொண்டிருக்கும் போது, ஸ்பெயினை ஆண்டு கொண்டிருந்த பெர்டினன்ட் அரசரின் கிறிஸ்தவ அரசு முஸ்லிம்களை அரசுப் பணிகளிலிருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அகற்றிக் கொண்டிருந்தது. இதைத் தொடர்ந்து அவர்களை வேரறுக்க பின்வரும் வழி முறைகளைப் பின்பற்றிற்று அரசு. அவைகளாவன:
1) அரபு மொழி நிர்வாகத் துறையிலிருந்து முற்றாக அகற்றப்பட்டது,
2) (மஸ்ஜித்) பள்ளிவாயில்களோடிருந்த கல்விக் கூடங்களில் (மதரசாக்களில்) மார்க்கக் கல்வியை மட்டுந்தான் போதிக்க வேண்டும் என்றும், அவர்கள் ஏற்கனவே போதித்துக் கொண்டிருந்த வரலாறு, விஞ்ஞானம், கணக்கு போன்ற பாடங்களைக் கற்றுத் தரக்கூடாது என்று கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
3) அரசின் நிர்வாகத்தின் கீழ் நடந்த பாடசாலைகளில் முஸ்லிம்களின் வரலாற்று திரிக்கப்பட்டு ‘அவர்கள் கொடுமையாளர்கள்’ என்று போதிக்கப்பட்டது. முஸ்லிம்கள் ஸ்பெயினை ஆண்ட காலம் ‘இருண்ட காலம்’ என இட்டுக்கட்டப்பட்டது.
4) முஸ்லிம்களின் வீடுகள் அடிக்கடி காவல் துறையினராலேயே சூறையாடப்பட்டன. இதற்கு ‘அவர்கள் வீடுகளில் ஆயுதங்களை மறைத்து வைத்திருக்கிறார்கள்’ ‘வீடுகளில் இரகசியக் கூட்டங்களைக் கூட்டினார்கள்’ – என்றெல்லாம் காரணங்கள் கூறப்பட்டன.
5) உண்மையாக அரபு நாட்டிலிருந்து வந்து ஸ்பெயினில் குடியேறிய அரபு நாட்டு முஸ்லிம்கள் கிறிஸ்தவர்களின் பரம வைரிகள் ஸ்பெயினை அழித்தவர்கள் என்பன போன்ற அவதூறுகளை இடைவிடாமல் பிரச்சாரம் செய்தார்கள். இந்தப் பொய்ப் பிரச்சாரங்களால் பாமர மக்கள் ‘முஸ்லிம்கள் வெட்டி வீழ்த்தப்பட வேண்டிய வீணர்கள்’ என்ற முடிவுக்கு வந்தனர்.
6) கிறிஸ்தவர்களிலிருந்து இஸ்லாத்திற்கு மதம் மாறிப் போனவர்கள் மீண்டும் கிறிஸ்தவத்திற்கு வந்துவிடும்படி கட்டாயப்படுத்தப்பட்டார்கள்.
7) அரபு நாட்டு முஸ்லிம்களுக்கும் ஸ்பெயினில் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்டவர்களுக்கும் பிறந்த முஸ்லிம்கள் ‘சட்ட விரோதமாகப் பிறந்தவர்கள்’ என்று அறிவிக்கப்பட்டு அவமானப்படுத்தப்பட்டார்கள் அவர்கள் மீண்டும் கிறிஸ்தவத்திற்கு மதம் மாற்றப்பட்டார்கள்.
8) இஸ்லாமிய முறைப்படி செய்யப்பட்ட திருமணங்கள் ‘மீண்டும் அரசாங்கத்தில் பதிவு செய்யப்படவேண்டும்’ என்று சட்டம் வந்தது. பின்னர் இஸ்லாமிய முறைப்படிச் செய்யப்பட்ட திருமணங்கள் செல்லாது’ என்று அறிவிக்கப்பட்டது.
9) ஸ்பெயினில் வாழ்ந்த முஸ்லிம்கள் கடைசி முயற்சியாக தங்கள் தலைமுறையை இஸ்லாத்தில் தக்கவைத்துக் கொள்ள தங்கள் குழந்தைகளுக்கு அடிப்படை மார்க்கக் கல்வியைக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள். ஆனால் காலப் போக்கில் தங்களுக்கேற்பட்ட அளவுக்கதிகமான இழப்பைக் கண்டு நிலை குலைந்தனர். ‘இஸ்லாமிய முறைப்படி செய்யப்பட்ட திருமணங்கள் செல்லாது என்று அறிவிக்கப்பட்ட ஆரம்ப நாட்களில், முஸ்லிம்கள் முதலில் இஸ்லாமிய முறைப்படி தங்கள் திருமணங்களைத் தங்கள் இல்லங்களில் வைத்து இரகசியமாகச் செய்து கொள்வார்கள்.
பின்னர் அரசின் அதிகாரிகள் முன் அரசு விதிகளுக்கேற்ப ஒரு முறை சடங்குகளை நிறைவேற்றுவார்கள். காலப்போக்கில் முஸ்லிம்கள் இன்னும் இரகசியமாக இஸ்லாமிய முறையைப் பின்பற்றுகிறார்கள் என்பதை அறிந்த அதிகாரிகள், அந்த திருமணங்களைக் கண்டுபிடித்துத் தண்டனைகள் தந்தார்கள்.
ஆகவே முஸ்லிம்கள் இஸ்லாமிய முறைப்படித் திருமணங்கள் செய்வதை நிறுத்தினார்கள். முஸ்லிம்கள் இத்தகைய கெடுபிடிகளைச் சந்திக்க இயலாமல் திக்குமுக்காடிக் கொண்டிருந்தபோது, பல முஸ்லிம்கள் இஸ்லாத்தை விட்டு கிறிஸ்தவர்களாகி விட்டார்கள் என்ற பிரச்சாரம் முழுவேகத்தில் அவர்களை வந்து தாக்கிற்று.
விரக்தி, பீதி – இவை முஸ்லிம்களை முழுமையாக ஆட்கொண்டன. கற்றறிந்த முஸ்லிம்கள் ஸ்பெயினைக் காலி செய்து விட்டு துனீசியா, மொராக்கோ போன்ற நாடுகளில் குடியேறினர். அங்குள்ள முஸ்லிம்கள் அவர்களை அனுதாபத்தோடு அரவணைத்துக் கொண்டார்கள்.
உலமாக்கள் சிலர்தான் ஸ்பெயினின் முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்றிடும் முயற்சிகளை மேற்கொண்டார்கள். ஆனால், மார்க்க விதிமுறைகளை மட்டுமே கற்று வைத்திருந்த இவர்களால் அந்த முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்றிட இயலவில்லை. அன்றைய முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்றிட அரசியல் அறிவு, உலக நிலை பற்றிய அறிவு, முஸ்லிம்களைச் சுற்றிப் பின்னப்பட்டிருந்த சதியின் விபரம், நிலையான தன்மை, இஸ்லாத்தைப் பற்றிய முழுமையான அறிவு-இவையாவும் தேவைப்பட்டன. இவற்றோடு கிறிஸ்தவ கொலை வெறிக் கும்பலைச் சமாளித்து முஸ்லிம்களின் உயிரைக் காப்பாற்ற ஓர் வலுவான தற்காப்புப் படையும் தேவைப்பட்டது.
மார்க்க நெறிமுறைகளை மட்டுமே கற்று வைத்திருந்த அந்த உலமாக்களிடம் இவற்றில் எதுவும் இருக்கவில்லை. ஸ்பெயினிலிருந்து வெளியேறி துருக்கி போன்ற நாடுகளில் குடியேறிய முஸ்லிம்கள் அந்த நாட்டு ஆட்சியாளர்களிடம் ஸ்பெயினின் முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்றச் சொல்லி முறையிட்டிருக்கலாம். ஆனால் அவர்கள் – ஸ்பெயினிலிருந்து வெளியேறி துருக்கி போன்ற நாடுகளில் குடியேறிய முஸ்லிம்கள் – அந்த முஸ்லிம் ஆட்சியாளர்கள் மேற்கொண்ட முயற்சிகளையும் முடக்கிப் போட்டார்கள். அந்த முஸ்லிம் ஆட்சியாளர்களிடம், நீங்கள் ஸ்பெயினில் வாழ்ந்திடும் முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்றிட ஏதேனும் செய்தால் அதைக் காரணங்கள் காட்டி அங்குள்ள முஸ்லிம்களை ஆட்சியாளர்கள் அதிகமாகக் கொடுமைப் படுத்துவார்கள் என்று கூறி அந்த முஸ்லிம் ஆட்சியாளர்களைத் தடுத்தார்கள்.
அன்றைக்கு ஸ்பெயின் இருந்த சூழ்நிலையில் ஓர் ‘அஹமது ஷா அப்தாலி’ தேவைப்பட்டார். ஆனால் அப்படி யாரும் அன்றைக்கு இருக்கவில்லை. காலப்போக்கில் ஸ்பெயின் முஸ்லிம்கள் தங்கள் தனித்தன்மைகள் அனைத்தையும் இழந்தார்கள். பின்னர் முஸ்லிம்கள் என்ற நிலையை இழந்தார்கள். எஞ்சி இருந்த மார்க்க அறிஞர்கள் தங்களுக்கு வேலை இல்லை என்பதை உணர்ந்தார்கள், வெளிநாடுகள் நோக்கி நடந்தார்கள்.
இப்படிக் கடைசி முஸ்லிமும் ஸ்பெயினைக் காலி செய்த ஆண்டுதான் கி.பி 1612.
இந்திய முஸ்லிம்களின் நிலை
ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்களைப் பூண்டோடு ஒழிக்க தீட்டப்பட்ட நீண்ட காலத்திட்டத்தைப் போன்றதொரு திட்டம் இந்தியாவிலும் தீட்டப்பட்டு நிறைவேற்றப்பட்டு வருகின்றது. இந்தத் திட்டத்தை நிறைவேற்றிட ஸ்பெயினை விட அதிகமான துல்லியமும் துரிதமும் கடைப்பிடிக்கப்படுகின்றன.
இந்தியாவில் இந்தத் திட்டத்தைச் செயல்படுத்துபவர்களுக்கும் அன்று ஸ்பெயினில் இந்தத் திட்டத்தைச் செயல்படுத்துபவர்களுக்கும் இடையே ஒரு வேற்றுமை. இவர்கள் ஸ்பெயினில் இந்தத்திட்டத்தைச் செயல்படுத்தியவர்களைவிட, நயவஞ்சகர்களை விட, நயவஞ்சகத் தனத்திலும் – நம்பவைத்து ஏமாற்றுவதிலும் கை தேர்ந்தவர்களாக இருக்கின்றார்கள்.
இந்தியாவில் உருது மொழி முஸ்லிம்களின் மொழியாகக் கருதப்படுகின்றது. இஸ்லாமிய இலக்கியங்கள் நிறைந்து கிடைப்பதாலேயே இது முஸ்லிம்களின் தொழி எனக் கருதப்படுகின்றது.
இந்த உருது மொழியை இந்தியாவை விட்டு வெளியேற்ற எத்தனையோ வியூகங்களை வகுத்துச் செயல்படுத்தினார்கள்.
முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்றிட வேண்டும் என்று எந்த முஸ்லிமாவது விரும்பினால் அவன் உடனேயே ‘வகுப்புவாதி’ என முத்திரை குத்தப்படுகின்றான். எந்த முஸ்லிமாவது இஸ்லாத்தை விட்டுக் கொடுத்து உயர்சாதி இந்துக்களுக்குப் பக்க தாளம் போட்டால் அவன் ‘தேசிய முஸ்லிம்’ எனப் போற்றப்படுகின்றான்.
ஆங்கிலம் கற்ற முஸ்லிம்கள் பிராமணர்களோடு கை கோர்த்துக் கொண்டு அவர்களைப் போல வாழ ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். அவர்கள் முஸ்லிம்கள் வாழும் பகுதிகளில் குடியிருப்பதைவிட இந்துக்கள் வாழும் பகுதிகளில் குடியமர்வதையே விரும்புகின்றார்கள். பாமர முஸ்லிம்கள் சேரிகளிலும் சாலையோரங்களிலும் வாழ்கின்றார்கள். இவர்கள் இஸ்லாத்தை இதய சுத்தியோடு பின்பற்றும் உணர்வுள்ள முஸ்லிம்கள்.
இவர்கள் தாம் ஒவ்வொரு வகுப்புக் கலவரங்களின் போதும் அழிவுக்கும் இழிவுக்கும் ஆட்படுகின்றார்கள். இவர்கள் மொத்த முஸ்லிம்களில் 95 சதவிகித்தினர். மேட்டுக்குடியில் குடியிருக்கும் மெத்தப் படித்த மேதாவி முஸ்லிம்கள் ‘இந்தப் பாமர முஸ்லிம்கள்தான் கலவரங்களுக்குக் காரணம்’ என்ற அடிக்கடி ஆள்காட்டி இந்து வெறியர்களின் திருப்தியைப் பெறத்துடிக்கின்றனர். படித்த முஸ்லிம்களுக்கும் பாமர முஸ்லிம்களுக்கும் இடையேயுள்ள இடைவெளி இணைக்க இயலாத ஒன்றாகவே இருந்து வருகின்றது.
பாமர முஸ்லிம்கள் கூட்டம் கூட்டமாக, கிராமம் கிராமமாகக் கொலை செய்யப்படுகின்றார்கள். மேட்டுக்குடியில் வாழும் படித்த முஸ்லிம்கள் ‘இதை பாமர முஸ்லிம்கள் தங்கள் கைகளாலேயே தேடிக்கொண்டது’ என்று பசப்புகின்றார்கள். எதுவும் செய்ய இயலாத முஸ்லிம் தலைமை, முறையிட இடம் தெரியாமல் திண்டாடுகின்றது.
இந்தியாவில் பொட்டுப் பூச்சிகளைப் போல முஸ்லிம்கள் கொன்று குவிக்கப்படுகின்றார்கள் ‘இது அநியாயம், அவர்களைக் காப்பாற்றிட வேண்டும்’ என்று உலக முஸ்லிம்கள் பேசினால் ‘ஐயோ! இந்தியாவின் உள்நாட்டு விவகாரத்தில், தலை இட்டுவிட்டார்கள்’ என்று உரக்க முழங்கி அவர்களின் அபயக் குரலை அடக்கிப் போட்டு விடுகிறார்கள். ஆனால் இங்கே உள்நாட்டு விவகாரம் முஸ்லிம்களைக் கூட்டமாகக் கொலை செய்வதும், அந்தக் கொலைவெறிக் கும்பலுக்கு ஆதரவு தருவதும் தான்.
இந்தியாவில் வாழும் முஸ்லிம்களின் வரலாறு திட்டமிட்டே சிதைக்கப்படுகின்றது. “குரூரமானவர்கள் இந்த உலகில் உண்டு என்றால் அவர்கள் முஸ்லிம்கள்தான்” எனப் பள்ளிக்குப் பாடம் பயிலவரும் பிஞ்சு நெஞ்சங்களில் நஞ்சை விதைக்கின்றார்கள். இந்த இந்திய மண்ணின் விடுதலைக்காகவும் முன்னேற்றத்திற்காகவும் பாடுபட முஸ்லிம் வீரர்கள், தியாகிகளின் பெயர்கள் முழுமையாக இருட்டிப்புச் செய்யப்பட்டுள்ளன.
ஆங்கில ஏகாதிபத்தியத்தைத் திணற அடித்து, ‘சரணடைய மாட்டேன்’ சாவை சலனமின்றி ஏற்றுக் கொள்வேன்’ என்று நெஞ்சுயர்த்தி நின்று தன் உயிரைத் தந்த உண்மை வீரன் தியாகி திப்பு சுல்தானின் பெயர் இந்திய இளைய தலைமுறையினருக்குத் தெரியாமல் போய்விடும்படி செய்கிறார்கள்.
ஆங்கிலேயனுக்கு அடிமை சேவகம் செய்து இந்தியர்களைக் காட்டிக்கொடுத்த் துரோகிகள் – ‘ தியாகிகள்’ எனப் போற்றப் படுகிறார்கள். தனது ஓய்வு ஊதியத்திற்காகப் போராடிய ‘தான்தியா தோப்பே’, தான் தத்தெடுத்த மகன் ஆட்சியாளனாக ஆக்கப்பட வேண்டும் என்று போராடிய ‘ஜான்சி ராணி லட்சுமி பாய்’ இவர்களெல்லாம் இந்தியா முழுவதும் ‘தேசியத் தலைவர்கள்’ எனவும் , விடுதலைப் போர்வீரர்கள் எனவும் பிரச்சாரம் செய்யப்படுகிறார்கள்.
விஞ்ஞானம், மருத்துவம் இன்னுமுள்ள துறைகள் இவற்றில் எத்துனைதான் சாதனைகளை முஸ்லிம்கள் சாதித்துக் காட்டினாலும் அவர்களுக்கு விருதுகளோ, பரிசுகளோ தரப்படுவதில்லை. அவர்கள் விரக்திக்கே உள்ளாக்கப்படுகிறார்கள்.
இந்தியாவை ஆண்டு கொண்டிருக்கும் காங்கிரஸ் கட்சிக்குக் காலமெல்லாம் விசுவாசமாக இருந்த ‘மௌலானா ஆஸாத்’ ‘ரபீ அஹ்மத் கித்வாய்’, ‘செய்யத் மஹ்மூத்’, ‘ஹுமாயூன் கபீர்’ போன்றவர்களின் பெயர்களை நினைவு கூர ஒரு தெருவின் பெயர் கூட இல்லை.
ஆனால் உயர் ஜாதிக்காரர்களில் நாட்டுக்கு எதுவுமே செய்யாதவர்களின் எத்தனையோ வீதிகள்! சாலைக்கள்!! நகரங்கள்!!!
வரலாற்றைத் திருத்தி – திரித்து – எழுதி, அதனை முழுமையாக முஸ்லிம்களுக்கு எதிராகத் திருப்பிவிட்டார்கள். இதன் விளைவாக நித்தமும் முஸ்லிம்கள் கொலை செய்யப்படுகின்றார்கள்.
இராணுவம், காவல் துறை, அரசு நிர்வாகம் இவற்றில் முஸ்லிம்கள் மெல்ல மெல்ல புறக்கணிக்கப்பட்டு வருகின்றார்கள். இத்தனைக்கும் இலக்காக்கி நிற்கும் முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்ற யாரும் முன்வரவில்லை.
இதில் வேதனைக்குரிய செய்தி என்னவெனில் எத்தனையோ இயக்கங்கள் முஸ்லிம்களுக்கிடையோ தோன்றுகின்றன. இவற்றில் எதுவும் முஸ்லிம்களைக் காப்பாற்ற முன்வரவில்லை. அத்தனையும் இஸ்லாத்தைக் காப்பாற்ற இருப்பதாகவே அறிவிக்கின்றன.
இந்தியாவில் முஸ்லிம்களே இல்லை என்றாகி விட்டால் இஸ்லாம் எப்படிக் காப்பாற்றப்படும்? ஸ்பெயினில் முஸ்லிம்களே இல்லை என்றாக்கிவிட்டார்கள். ஆகவே அங்கே இஸ்லாம் இல்லை என்றாகிவிட்டது!
– முஸ்லிம்களைத் திட்டம்போட்டுக் கொலைசெய்தது,
– முஸ்லிம்களின் சொத்துக்களையும், தொழில்களையும், வியாபாரங்களையும் குறிவைத்துத் தாக்கி அவர்களை ஓட்டாண்டி ஆக்கி விட்டது,
– காவல் துறை, இராணுவம் அரசு நிர்வாகம் இவற்றில் அவர்கள் புறக்கணிக்கப் பட்டுவிட்டார்கள்.
– மக்கள் தொடர்பு கருவிகளான வானொலி, தொலைக்காட்சி ஆகியவற்றில் வகுப்புவெறி இந்துக்களை ஊடுருவ விட்டது.
– அரசின் நிர்வாக மொழிகளில் ஒன்றாக இருந்த உருது மொழியை 1948-1949 இல் ஒரே இரவில் அது இனி நிர்வாக மொழிகளுள் ஒன்றாக நீடிக்காது என அறிவித்துவிட்டது. அது முதல் உருது மொழிக் கல்விக் கூடங்களை மூடியது.
– முஸ்லிம் தனியார் சட்டத்தை ‘பொது சிவில் சட்டம்’ என்ற முழக்கத்தைக் கொண்டு சின்னா பின்னப்படுத்தியது.
– வரலாற்றைத் திருத்தி எழுதி முஸ்லிம்கள் இந்த நாட்டுக்குச் செய்த தியாகங்களை மறைத்து அவர்களை எதிரிகளாகக் காட்டியது.
– முஸ்லிம்களினன் விரோதிகளைத் தேசிய தலைவர்களாகக் காட்டியது.
– முஸ்லிம்கள் செய்யும் ஏற்றுமதி இறக்குமதி வாணிபத்தைக் ‘கடத்தல்’ என முத்திரை குத்தி அவர்கள் செய்யும் தொழில்களாலேயே அவர்களைத் தேச விரோதிகள்’ என விஷ வித்தை விதைத்தது.
– முஸ்லிம்கள் விரும்பாத தலைமைகளை அவர்கள் பால் திணித்தது.
– முஸ்லிம்கள் இந்து தலைமைக்குத் தலையசைத்துப் போகும்படி செய்தது.
இப்படி முஸ்லிம்களை அழிக்கும் திட்டம் முழுமையாக்கப்பட்டுவிட்டது.
இந்தத் திட்டத்தை விதையாகத் தூவியவர்கள் அறுவடைக்காகக் காத்திருக்கின்றார்கள். அறுவடைக் காலம் வருமுன் இந்தச் சதித்திட்டங்களை முறியடிக்க முஸ்லிம்கள் முன்வரவில்லை என்றால் அன்றை ஸ்பெயினைப் போல் இந்தியாவும் ஆகிவிடும்.
இன்னொன்றையும் நினைவுபடுத்த விரும்புகின்றோம். இஸ்லாமும் அதனைப் பின்பற்றும் முஸ்லிம்களும் பாமர முஸ்லிம்களால் தான் வரலாறு நெடுகிலும் காப்பாற்றப்பட்டிருக்கின்றார்கள். இந்தப் பாமர முஸ்லிம்கள்தான் முஸ்லிம் மக்கள் தொகையில் 95 சதவிகித்தினர். வசதியான முஸ்லிம்கள் மொத்த முஸ்லிம் மக்கள் தொகையில் 5 சதவிகிதம் மட்டுமே. இவர்கள் பெரும்பாலும் பாமர முஸ்லிம்களைக் குறை காண்பதிலும் உயர்ஜாதி இந்துக்களுக்கு துதிபாடுவதிலும்தான் தங்கள் காலத்தைக் கழித்து வருகிறார்கள்.
இவர்கள் இஸ்லாத்தைப் பற்றி அதிகமாகக் கவலைப்படுவார்கள். ஆனால் முஸ்லிம்களைப் பற்றி அதிகமாகக் கவலைப்படமாட்டார்கள். ஒன்றைத் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.. மதம் அதனைப் பின்பற்றுபவர்களைப் பாதுகாப்பதில்லை, மாறாக மதத்தைப் பின்பற்றுபவர்கள் தாம் அதனைக் காப்பாற்ற வேண்டும்.
இந்தியாவில் இஸ்லாம் காப்பாற்றப்பட வேண்டும் என்றால் முஸ்லிம்கள் காப்பாற்றப்பட்டாக வேண்டும்.
இது இயலாத ஒன்றல்ல, முஸ்லிம்கள் முன்வந்தால்!
– வி.டி. இராஜசேகர் –
அபு உமர். உங்கள் கட்டுரையைப் படித்தேன். என்ன கருத்து சொல்வதென்று எனக்குத் தெரியவில்லை.
கொஞ்சம் மிகையாகத் தோன்றுகிறது. தவறு செய்கின்றவர்கள் எங்கும் இருக்கலாம். ஆனால் நடுநிலையாளர்களும் இங்குண்டு. அவ்வளவுதான் சொல்ல முடியும். பொதுவாக நான் முடிந்த வரை மதங்கள் தொடர்பான திரிகளில் கருத்துச் சொல்வதில்லை. ஆகையால் இங்கே உங்கள் கருத்துகளைக் குறித்து நான் எதுவும் சொல்லவில்லை. ஆனால் முன்பே சொன்னது போல நடுநிலையாளர்களும் உண்டு என்ற உறுதிமொழியை மட்டும் தருகிறேன்.
இந்திய வரலாறு பற்றி ஒரு பேச்சு.
ஸ்பெயின் பற்றிச் சொல்கையில் இந்தியாவில் முகலாய சாம்ராஜ்யம் பற்றிச் சொன்னீர்கள். இந்திய முஸ்லீம் ஆட்சி எப்படி நடந்தது என்ற வரலாற்றை நீங்கள் அறிய மாட்டீர்கள் என்றே நினைக்கிறேன். ஒரு சின்ன எடுத்துக்காட்டு ஜிசியா வரி. இது போலப் பல.
சொல்ல வருவதென்னவென்றால்…..எல்லா ஆட்சியாளர்களும் தவறு செய்திருக்கிறார்கள். இஸ்லாமிய ஆட்சியாளர்கள் உட்பட. ஆகையால் மதத்தை விட மனிதத்தை முன்னிலைப்படுத்த எல்லா மதத்தாரும் முன்வர வேண்டும். அவ்வளவே!
Dear G.Ragavan,
உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி,
//மதத்தை விட மனிதத்தை முன்னிலைப்படுத்த எல்லா மதத்தாரும் முன்வர வேண்டும்//
நீங்கள் குறிப்பிட்ட வரிகள் அற்புதமானவை. இதனை நானும் வரவேற்கிறேன்.
இங்கு ஒரு சமுதாயம் நின்றால் குற்றம், அமர்ந்தால் குற்றம். வரதட்சணை வாங்காமல் திருமணம் செய்தால்கூட தவறான பிரச்சாரம் பரப்பப்படுகிறது என்பதை நினைவிற்கொள்ளவும்.
முகலாய சாம்ராஜ்யம் பற்றி நன்றாகவே படித்திருக்கிறேன். ஜிஸ்யா வரி பற்றிய விளக்கம் படிக்கவும்.
அதே நேரத்தில் முகலாயர்கள் தவறுக்கு அப்பாற்பட்டவர்களாகவும் இல்லை.
எந்த ஒரு சமுதாயத்தின் மேலும் குறிப்பிட்டு ஏவி விடப்படும் குற்றம் தவறுதான். அதில் எந்தக் கருத்து மாற்றமும் இல்லை. இந்த விஷயங்களில் எனக்கு நிறையத் தெரியாது. ஆகையால்தான் நான் கருத்துக் கூறவில்லை.
ஜிசியா வரி பற்றி…..முஸ்லீம்கள் வரி கட்ட வேண்டும் சரி. ஆனால் வேறு எந்த வரியுமே நாட்டில் வசூலிக்கப் படவில்லையா? எந்த நாட்டிலும் எல்லாருக்கும் பொதுவான வரிவிதிப்பு செயல்பாட்டில் இருக்க வேண்டும் என்பது என் கருத்து. அப்படிப் பொது வரி இல்லாத பொழுது, இஸ்லாமியர்கள் மட்டும் மதச் சட்டப்படி வரி கட்டுகிறார்கள் என்பதற்காக மற்றவர்கள் மீது வரி விதிப்பது முறையாகப் படவில்லை. எல்லாரும் ஓர் நிறை. அப்படித்தான் ஆட்சியாளர்கள் பார்க்க வேண்டும். மதப் பாகுபாடு ஆட்சியில் வரக் கூடாது. இஸ்லாத் என்பது மதம். அந்த மதம் வரிகட்டச் சொன்னால் கட்டுகிறார்கள். அதற்கும் ஆட்சிக்கும் என்ன தொடர்பு? வரலாற்றில் எல்லாரும் தவறு செய்திருக்கின்றார்கள். ஒப்புக் கொள்ள வேண்டிய உண்மையது.
ஆனால் மதம் பிடித்து விடாமல் தம்மைத்தாமே காத்துக் கொள்ள வேண்டிய பொறுப்பு எல்லா மதத்தாருக்கும் உண்டு.
இந்து மதத்திலும் இஸ்லாத்திலும் கிருத்துவ மதத்திலும் இன்றைக்கு உதவாத கருத்துகள் உண்டு. ஒவ்வொரு மதமும் அதை விட்டு வெளியே வர வேண்டும். அவ்வளவுதான்.
முஸ்லிம்களிடம் வசூலிக்கப்படும் ஜகாத் வரியை மற்றவர்களிடம் கேட்டால் மத கடமையை தங்கள் மீது திணித்ததாக சொல்வார்கள். எந்த வரியும் வாங்கவில்லையென்றால் இரண்டாவது குடிமக்களாக கருதி தங்களின் பாதுகாப்புக்கு என்ன வழியென்பார்கள்.
//இந்து மதத்திலும் இஸ்லாத்திலும் கிருத்துவ மதத்திலும் இன்றைக்கு உதவாத கருத்துகள் உண்டு. ஒவ்வொரு மதமும் அதை விட்டு வெளியே வர வேண்டும். அவ்வளவுதான்.//
சில காலத்திற்கு முன்பு ஒருவர் முஸ்லிம்களை விவாதத்திற்கு அழைத்தார். யாரெல்லாம் இஸ்லாத்தை குறை சொல்லி எழுதுகிறார்களோ அவர்களையெல்லாம் ஓடி ஓடி வரவேற்றார். அவருடைய எழுத்துக்களில் மூழ்கி கிடக்கும் பொய்களையும் புரட்டுகளையும் இனம்காட்டுவது முஸ்லிம்களின் கடமையாக நான் நினைக்கிறேன்.
இந்து மற்றும் கிருத்துவ சகோதரர்கள் தங்கள் மதங்களுக்காக பரிந்து வந்தால் அதுவும் நல்லதே. சூனியமாக இருந்துக்கொண்டு கேள்வி கேட்பதைவிட ஒப்புமை செய்வது இன்னும் நன்றாக இருக்கும். அடுத்த மதங்களைப்பற்றி வாசகர்கள் தெரிந்துக்கொள்ள அதுவே வழியாகவும் இருக்கும்.
எனவே எல்லா மதமும் போல இஸ்லாமும் தவறுதான் என்று நீங்கள் தீர்ப்பு சொல்வதை ஏற்றுக்கொள்ள இயலாது. அதே போல் எனது கருத்தை உங்கள் மீது திணிக்க எனக்கு உரிமையும் கிடையாது. இஸ்லாத்தில் சொல்லப்பட்ட ஒரு விஷயம் எனக்கு பிடித்திருக்கலாம். அவ்விஷயம் உங்களுக்கு பிடிக்காமல் போகலாம். இஸ்லாத்தின் மீதும் முஸ்லிம்கள் மீதும் வீசப்பட்ட குற்றசாட்டுகளுக்கு பதில்களையோ அதுசார்ந்த விஷயங்களையோ வாசகர்கள் முன்வைக்கிறோம், அவ்வளவுதான். ஏற்றுக்கொள்வதும் ஏற்றுக்கொள்ளாததும் அவரவர் விருப்பம்.
//மதம் பிடித்து விடாமல் தம்மைத்தாமே காத்துக் கொள்ள வேண்டிய பொறுப்பு எல்லா மதத்தாருக்கும் உண்டு.//
ராகவன் சாரின் புரிந்துணர்வுக்கு நன்றி சொல்ல வெண்டும்.
முஸ்லிம்கள் தனக்குப் பிடித்த நெறிக்குப் பரிந்து வருவதுப் போல மற்றவர்களும் வருவது ஒருபோதும் தவறாகிவிடாது.
ஆனால் யார் யாரோ என் மதத்தைத் தாக்குகிறார்களே என்ற ஆதங்கத்தில் பதிலுக்கு நாம் இஸ்லாத்தைத் தாக்குவோம் என்று காழ்ப்புணர்வை ‘முற்போக்குத்தனமாக’காட்டுவது தான் நடக்கிறது.
அதை விடுத்து அவதூறு செய்யாமல் அழகிய முறையில் புறிந்துணர்வை வேண்டி விவாதம் செய்வதை அனைவரும் வரவேற்கவே செய்வர் .
உண்மை பாபு. மற்றவர்கள் தாக்குகிறார்கள் என்று நாம் அடுத்த மதத்தைத் தாக்கக் கூடாது. ஒவ்வொருவரும் அடுத்த மதத்தையும் மதிக்கக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். குற்றம் எல்லாரிடமும் உண்டு. குற்றம்ற்ற ஒன்று உலகில் இல்லை என்பதே உண்மை. நமக்குத் தெரியாததால் நம்மிடம் குற்றமில்லை என்று பொருளல்ல. அறிவைப் பயன்படுத்தி நடுநிலையோடு வாழ வேண்டும்.
//ஒவ்வொருவரும் அடுத்த மதத்தையும் மதிக்கக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும்//
உண்மைதான் ராகவன். இதே கருத்தைத்தான் இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது. ‘அவர்கள் வணங்கும் அல்லாஹ் அல்லாதவற்றை நீங்கள் ஏசாதீர்கள்’ என்று முஸ்லிம்களுக்கு இஸ்லாம் கட்டளையிடுகிறது.
– சலாஹுத்தீன்
சலாஹுத்தீன், அருமை. எல்லா மதங்களும் வலியுறுத்தும் கருத்து அது. ஆனால் அதை வெகுசிலரே பின்பற்றுகிறார்கள். எல்லாரும் பின்பற்ற வேண்டும் என்று விரும்பி நாம் பின்பற்றுவோம்.
என்னைப் பொருத்தவரையில் இஸ்லாம் ஒரு கருணை மிக்க மதம் என்பதில் சந்தேகமில்லை.ஆனால் எனக்கு பிடிக்காத விஷயம்,ஆண்கள் அனைவரும் தாடி வைத்துக் கொள்ளவேண்டும் என்ற விதிப்பாடு.சில பேருக்கு தாடி வைக்காமல் இருந்தால் கேவலமாக இருக்கும்.சிலருக்கு தாடி இருப்பது பார்ப்பவர்களை சித்ரவதை செய்வதைப் போன்றது. ஆங்கில நகைச்சுவை எழுத்தாளர் பி ஜி வோட்ஹவுஸ் கூட
“Some prople ought not to grow a bush in the face and for some to display their naked chin is inflicting cruelty on others” என்று வேடிக்கையாக சொல்லியிருப்பார்.இந்த தாடி விஷயத்தையும்,பர்தா விஷயத்தையும் இஸ்லாமியர்கள் விட்டொழித்தார்களேர்களாயானால் இஸ்லாம் பற்றி மற்றவர்களிடம் நல்ல அபிப்ராயம் ஏற்படும் என்பதில் சந்தேகமில்லை.
பாலா